رابطه خودارضایی و ورزش

خودارضایی و ورزش

اخیراً محققان از وجود نیروی جنسی باخبر شده اند و سعی می کنند تا از این نیرو بهره گرفته و آن را برای موارد دیگری ذخیره کرده و به کار گیرند. در ورزش مشت زنی، هر مربی کارآمدی در حین دوره ی آمادگی، بوکسور خود را برای 90 روز از برقراری ارتباط جنسی منع می کند تا هم انرژی او بیشتر شود و هم بتواند مشتهای محکمتری به حریف وارد کند. در تیمهای فوتبال نیز بازیکنان از 3 روز قبل از انجام بازی به حومه شهر انتقال 

داده میشوند تا انرژی آنها بر اثر برقرای رابطه جنسیتحلیل نرود. در مسابقات قهرمانی جهان در سال 1986 م.تیم ملی کشور آرژانتین از همه تیم ها مدت زمانبیشتری را در اردوی آمادگی به سر برد و نتیجه چه شد:بدون شکست از مسابقات بیرون آمدند.

 

یک گزارش علمی اثبات می کند که: "تستوسترون نقش

مهمی را در شکل دهی رفتار افراد بازی می کند. این

هورمن به عنوان نوعی محرک شناخته میشود که در

کلیه حالات فردی، از جمله عصبانیت و پرخاشگری نیز

تاثیر گذار است ."

بنابر گزارش فوق در یک بازی فوتبال به راحتی می توان

تشخیص داد که کدام یک از تیمها برنده خواهند شد:

"تیمی که در رگ های خونی بازیکنانش میزان

تستوسترون بیشتری موجود باشد

یکى از تأثیرات ورزش، رهایى از افسردگى است. شما با ورزش میزان و ترشح هورمونى به نام «Endorphins» را بالا مى برید. این هورمون که مربوط به بافت عصبى است، توسط «هیپوتالاموس» ساخته مى شود و به کمک «هیپوفیز» به جریان خون وارد مى شود.

اما چگونه اندورفین باعث تغییرات خلق و خوى ما مى شود؟!

ـ همانطور که ذکر شد، پس از ورزش این هورمون توسط هیپوفیز وارد جریان خون مى شود.

ـ «اندورفین» وارد «اعصاب انتقال دهنده درد به مغز» مى شود.

ـ پس از آن به گیرنده هاى «تسکین دهنده درد» در «نورون» متصل مى شود. این گیرنده ها مثل گیرنده هایى است که داروهایى چون «مورفین» به آن اتصال پیدا مى کنند.

ـ «اندورفین» با تأثیر بر روى «گیرنده هاى عصبى» مانع آزاد شدن مولکول هاى پیام رسان عصبى از پایانه عصب مى شود.
 بنابراین هیچ پیام دردى به مغز نمى رسد. (به همین خاطر این هورمون را بى حس کننده و تخفیف دهنده درد مى دانند).
همین اثر «اندورفین» بر بدن باعث حس خوشحالى و سرخوشى مى شود، درحالى که درد را نیز کاهش مى دهد و فشارهاى عصبى را کم مى کند. با توجه به همین تأثیر آن را مسکن طبیعى بدن مى نامند.

با انجام ورزش های سنگین مانند بدنسازی، بوکس و... انرژی زیادی بعد از ورزش در عضلات ذخیره می شود و با افزایش انرژی و تولید بیشتر هورمن های اندورفین و... شادابی و اراده بیشتری تولید می شود  ولی مهتر از افزایش و ذخیره کردن نیرو حفظ نیرو و حالت به وجود امده هست این کار مستلزم تلاش ، افزایش اراده و دوری از بعضی چیزها هست.

انسان وقتی ورزش می کند طبیعتا انرژیش افزایش میابد و در نتیجه شادابتر و اراده قویتری خواهد داشت اما با انجام بعضی کارها انرژی بدست امده را از بین و خسارت جبران ناپذیری به سیستم بدنی و حالت کلی اش وارد می اورد برای جلوگیری از این حالت مضر باید از بعضی اعمال دوری کرد که مهمترین انها عمل مخرب اعتیاد به استمناء ، مواد مخدر و الکلات هست.