راهکار مقابله با هوای نفس

دو تا راهکار برای مواقعی که شهوت وجود آدم رو فرا می گیره و راه جلوگیری از آن...

توجه به این حدیث خیلی مهم، اوقاتی که ما گرفتار شهوت میشیم که تمام وجودمون رو شهوت فرا گرفته و دیگه چیزه دیگه ای برامون مهم نیست... تو این اوقات به دو مورد زیر باید توجه کرد.

۱_ مبارزه و خشم گرفتن بر هوای نفس ( تنبیه نفس )

اقدام عبارت است از مجازات کردن نفْس در صورتی که رام نشود.
در روایتی از امیر مؤمنان علی علیه السلام نقل شده است که می‌فرماید:
إذا صَعُبَت عَلَیکَ نَفسُکَ فَاصعُب لَها تَذِلَّ لَکَ، وخادِع نَفسَکَ عَن نَفسِکَ تَنقَد لَکَ.
هرگاه نفْس تو در برابرت سرکشى کرد، تو نیز در برابر او سرکشى کن، تا رام تو شود و نفْس خود را درباره خودت فریب بده، تا فرمانبردار تو شود.
گاهی وقت‌ها انسان در برابر نفس کم می‌آورد و شکست می‌خورد، در این مواقع اگر می‌خواهد خودسازی کند، باید نفسش را مجازات کند. این همان چیزی است که در کتب اخلاقی از آن با عنوان «مُعاقبه» به معنای عِقاب کردن خویشتن، یاد می‌شود.
نقل می‌کنند مرحوم آیت الله بروجردی ـ رضوان الله تعالی علیه ـ نذر کرده بود اگر عصبانی شود یک سال روزه بگیرد؛ لذا وقتی یک‌بار سر درس عصبانی می‌شوند، خودشان را مجازات می‌کنند و یک سال روزه می‌گیرند. این است که در این روایت حضرت سفارش کردند هرگاه نفس سرکشی کرد، تو هم در برابر آن سرکشی کن و با مجازات کردن خودت، آن را رام کن.

۲_ توجه به فواید ترک و لذت ها و نعمت های پاک و حلال دیگه، ایمان داشتن به خدا و معاد و آثارش ( امید داشتن و مشغول بودن به چیزای مفید در مقابل لذت کاذب گناه )

امیرالمؤمنین على(ع) مى‌فرمایند:
«مَا الْمُجاهِدُ الشَّهیدُ فِی سَبیلِ اللّهِ بِأعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ، لَکادَ الْعَفیفُ اَنْ یَکُونَ مَلَکاً من الْملائِکَةِ». مجاهد شهید در راه خدا، از نظر اجر و پاداش، از کسى که قادر به «گناه» است و عفّت مىورزد، بالاتر نیست. انسان عفیف نزدیک است که فرشته اى از فرشتگان شود.

فریب شهوت نفس و راه مقابله با آن

خطرات شهوت نفسانی

امام باقر (علیه السّلام) فرموده اند: طبیعت بشر با شهوت و میل و حرص و ترس و خشم و لذت آمیخته شده است جز آنکه در بین مردم کسانی هستند که این پیوند و کشش طبیعی را با نیروی تقوی و حیا و تنزّه مهار کرده اند. موقعیکه نفس متجاوزت ، تو را به گناه می خواند به آسمان با عظمت و کیهان حیرت زا نگاه کن و از خداوند بزرگی که جهان را آفریده و بر آن حکومت می کند بترس و از گناه خودداری کن، اگر از خداوند توانا خوف نداری به زمین نظر افکن شاید از حکومت بشری و افکار عمومی شرم کنی و مرتکب معصیت نشوی، اگر جرأت و جسارتت به جایی رسیده که نه از حکومت الهی می ترسی و نه از مردم زمین شرم داری خود را از صف انسان ها خارج بدان و در عداد بهائم و حیوانات به حساب آور.

منبع :مستدرک2،ص287